Φακέλωμα Εθνικιστών από την χούντα του Μνημονίου: Ποιοι έδωσαν ονόματα στις αλβανικές αρχές;

Άρθρο από την εφημερίδα "Χρυσή Αυγή" που κυκλοφορεί

Απόγευμα Τετάρτης 7 Νοεμβρίου δέχομαι ένα τηλεφώνημα από Συναγωνιστές για να παραστούμε στην κηδεία του Ήρωα Κωνσταντίνου Κατσίφα στο χωριό Βουλιαράτες της Βορείου Ηπείρου. Χωρίς δεύτερη σκέψη τους είπα ότι θα ακολουθήσω γιατί το ίδιο θα έκανε ο Κωνσταντίνος για οποιονδήποτε στην ίδια περίπτωση και γιατί με συγκλόνισε η δολοφονία του αλλά και η περιφρόνησή του απέναντι στον θάνατο.

Περίπου στις 4 τα ξημερώματα της Πέμπτης, ξεκινήσαμε από την «ελεύθερη» Ελλάδα για την Σκλαβωμένη Βόρειο Ήπειρο, την οποία κανείς μας δεν είχε επισκεφτεί μέχρι σήμερα και αυτό θα συνέβαινε για να τιμήσουμε την θυσία ενός Ήρωα που κατάφερε να επαναφέρει στο προσκήνιο το Βορειοηπειρωτικό Ζήτημα.

Τις πρώτες πρωινές ώρες βρεθήκαμε στην Κακαβιά όπου ήδη βρισκόντουσαν εκατοντάδες Έλληνες που περίμεναν υπομονετικά για να περάσουν τα σύνορα. Μέχρι εκείνη την στιγμή, είχαμε ακούσει μόνο για μια περίπτωση απαγόρευσης εισόδου που αφορούσε ένα… τατουάζ κάποιου συμπατριώτη μας.

Η διαδικασία εξελίσσονταν πολύ αργά – όπως άλλωστε μας είχαν προειδοποιήσει – και οι Αλβανοί προσπάθησαν όσο μπορούσαν να καθυστερήσουν την κηδεία. Όμως παρόλη την καθυστέρηση, τίποτα δεν προμήνυε αυτά που θα ακολουθούσαν.

Λίγο μετά τις 10 παίρνουμε σειρά για τον έλεγχο των ταυτοτήτων μας από τις ελληνικές αρχές και συνεχίζουμε για τον έλεγχο των αλβανικών αρχών. Στο εξωτερικό κουβούκλιο των Αλβανών όπου γινόντουσαν οι έλεγχοι, μόλις ο φρουρός βλέπει τις ταυτότητές μας, ειδοποιεί έναν συνοριοφύλακα και του λέει να μας οδηγήσει στα γραφεία τους.

Μέσα σε περίπου μία ώρα, συνέχιζαν να φέρνουν – νεαρούς ως επί το πλείστον – Έλληνες που δεν είχαν κανέναν λόγο να μην τους αφήσουν να περάσουν. Όπως μάθαμε εν συνεχεία, είμαστε συνολικά 52 Έλληνες στους οποίους απαγορεύτηκε η είσοδος από την αλβανική κυβέρνηση, καθώς χαρακτηριστήκαμε ως «επικίνδυνοι» και «εξτρεμιστές».

Ακολούθησε το θέατρο του παραλόγου: Οι αλβανοί αστυνομικοί προσπαθούσαν με γελοίο τρόπο να δικαιολογήσουν την απαγόρευση εισόδου στον καθένα από εμάς ή και… ομαδικά! Για παράδειγμα, τέσσερα ελληνόπουλα από την Κύπρο μας που σπουδάζουν στην Θεσσαλονίκη «απελάθηκαν» γιατί ήταν… από την Κύπρο. Άλλοι για κάποια μπλούζα που είχε ελληνικά σύμβολα ή γιατί δεν είχαν πάνω τους συγκεκριμένο ποσό χρημάτων. Ασφαλώς και όλα ήταν δικαιολογίες.

Η «ΑΝΑΚΡΙΣΗ»

Ήρθε λοιπόν και η σειρά μου να «ανακριθώ» από τους αλβανούς… Η πρώτη ερώτηση ήταν από πού είμαι και ποιος ο λόγος της παρουσίας μας εκεί. Δήλωσα τον τόπο κατοικίας μου και απάντησα ότι βρίσκομαι εκεί για την κηδεία του Κ. Κατσίφα. Περάσαμε επιτυχώς το άτυπο «face control» και τον σωματικό έλεγχο, καθώς φορούσαμε απλά καθημερινά ρούχα, χωρίς κανένα σύμβολο ή τατουάζ.

Αφού όλα ήταν εντάξει και η συνεννόηση γίνονταν στα αγγλικά, ο αστυνομικός μας ρωτάει πόσα χρήματα είχαμε μαζί μας. Επειδή υποπτεύθηκα ότι ίσως επρόκειτο για κάποιο κανονισμό (δεν ισχύει κάτι τέτοιο τελικά), τον ρώτησα: «Πόσα χρήματα πρέπει να έχουμε για παραμονή λίγων ορών βάσει των νόμων της Αλβανίας»; Μου απάντησε 100 ευρώ. Τους δείχνουμε τα χρήματα και του είπα ότι είμαστε εντάξει και σε αυτό οπότε δεν έχει κανέναν λόγο να μας κρατάει εκεί. Τότε και ενώ όλη η συνομιλία γίνονταν στα αγγλικά, με πλησιάζει με δήθεν αυστηρό ύφος και μου λέει σε σπαστά ελληνικά: «Εσείς θα φύγετε πίσω στην Ελλάδα». Εκεί καταλάβαμε πως η απαγόρευση εισόδου μας ήταν προαποφασισμένη…

Επιστρέψαμε στον ελλαδικό τομέα των συνόρων της Κακαβιάς και παρακολουθήσαμε από την τηλεόραση την κηδεία και τις εξελίξεις. Εκεί ενημερωθήκαμε για τους «εξτρεμιστές» των συνόρων και λίγο μετά κάποιος μας ενημερώνει ότι στα αλβανικά ΜΜΕ, οι αλβανικές αρχές ευχαριστούσαν τις ελληνικές υπηρεσίες για την «άψογη συνεργασία», δηλαδή τις λίστες των «ανεπιθύμητων» και «επικίνδυνων» Εθνικιστών που έδωσαν προφανέστατα οι ελλαδικές μυστικές υπηρεσίες στους αλβανούς.

Είναι περιττό να αναφέρουμε ότι ουδεμία διπλωματική κίνηση έγινε για να μας επιτραπεί η είσοδος, παρά την προσπάθεια του βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Ευ. Καρακώστα. Δεν μας κάλεσαν ούτε στο τηλέφωνο…

Μπορεί τέλος, να μην καταφέραμε να ανάψουμε ένα κερί στην Μνήμη του Κ. Κατσίφα και να μην συμμετέχουμε στην ΙΣΤΟΡΙΚΗ (για πολλούς λόγους) πορεία που έγινε εντός της Σκλαβωμένης Ελληνικής Γης, όμως καταφέραμε να αναδείξουμε αυτό που συμβαίνει επί δεκαετίες στην «δημοκρατική» και «ελεύθερη» Ελλάδα: Το ΦΑΚΕΛΩΜΑ ζει και είναι φακέλωμα κατά των Ελλήνων Εθνικιστών γιατί μόνο οι Εθνικιστές είναι εχθροί αυτού του αρρωστημένα ανθελληνικού καθεστώτος.

ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ