Ελλάδα και Κύπρος μετατρέπονται σε βάσεις πυρηνικών όπλων κατά της Ρωσίας

Άρθρο από την εφημερίδα "Χρυσή Αυγή"

Οι ΗΠΑ προτίθενται να εγκαταστήσουν βάσεις πυραύλων στην Ελλάδα και Κύπρο, βάσεις οι οποίες μετά την αποχώρηση της Ουάσιγκτον από την συνθήκη INF (Intermediate Range Nuclear Forces Treaty) θα έχουν ως στόχο την Ρωσία με μεσαίας εμβέλειας (500-5.500 χλμ) πυραύλους με πυρηνική κεφαλή. Οι ΗΠΑ ήδη διερευνούν τοποθεσίες στρατιωτικών και στρατηγικών χώρων για την εγκατάσταση των βάσεων, μη κρύβοντας το γεγονός ότι η προσπάθεια αυτή γίνεται για να αντιμετωπιστεί η αυξανόμενη επιρροή της Ρωσίας στις περιοχές Ανατολικής Μεσογείου και Μαύρης Θάλασσας.

Ο Πούτιν στην τελευταία συνάντηση που είχε με τον Τσίπρα του επισήμανε ότι οι προσπάθειες των ΗΠΑ για εγκατάσταση βάσεων πυραύλων στην Ελλάδα θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε επικίνδυνα αποτελέσματα και σε αποσταθεροποίηση όλης της περιοχής, της Κύπρου συμπεριλαμβανομένης. Όπως τόνισε ο Ρώσος πρόεδρος «η Μόσχα δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια στην αντιρωσική φύση αυτών των σχεδίων και εφόσον υλοποιηθούν θα αναγκαστεί να λάβει δραστικά μέτρα». Ο λόγος της αυξανόμενης εχθρότητας μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και Ρωσίας δεν είναι όπως νομίζουν πολλοί αναλυτές και σχολιαστές τόσο το θέμα της «Βόρειας Μακεδονίας» και της μελλοντικής ένταξης αυτού του μορφώματος στο ΝΑΤΟ, αλλά η επιστροφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στις μυστικές διατάξεις των συμφωνιών με τις ΗΠΑ, διατάξεις που επιτρέπουν την τοποθέτηση αμερικανικών πυρηνικών όπλων σε βάσεις στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στο σύμπλεγμα της Σούδας. Χαρακτηριστική επί του θέματος είναι η προειδοποίηση του Ρώσου αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Βαλέρι Γκερασίμοφ: «Εάν οι ΗΠΑ αποσυρθούν από την συνθήκη INF, οι χώρες που αναπτύσσουν αμερικανικά πυραυλικά συστήματα στην επικράτεια τους θα γίνουν στόχοι για την Ρωσία».

Η ψυχρότητα στις ελληνο-ρωσικές σχέσεις επιδεινώθηκε και από την σχισματική απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης για την αναγνώριση της εκκλησιαστικής ανεξαρτησίας του Κιέβου από την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ιδιαίτερη πτυχή της επιδείνωσης αποτελεί η απέλαση Ρώσων διπλωματών από την Αθήνα τον Ιούλιο του 2018. Η απέλαση δεν σχετιζόταν (όπως πολλοί νομίζουν) με ενέργειες των υπαλλήλων της Ρωσικής πρεσβείας σχετικά με το σκοπιανό ζήτημα, αλλά με την προσπάθεια τους να επιβάλλουν την «Αυτοκρατορική Παλαιστινιακή Ορθόδοξη Εταιρία» στην Ελλάδα, μια οργάνωση που δημιουργήθηκε από τους Τσάρους τον 19ο αιώνα με σκοπό την από-ελληνικοποίηση των Πατριαρχείων της Μέσης Ανατολής. Τουτέστιν η απέλαση των Ρώσων διπλωματών αφορούσε την μακρόχρονη αντιπαλότητα μεταξύ των Πατριαρχείων Μόσχας και Κωνσταντινούπολης (και Αθήνας) σχετικά με την ηγεσία περίπου 250 εκατομμυρίων ορθόδοξων Χριστιανών στον κόσμο. Προφανώς και οι εντολές για την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Εκκλησίας του Κιέβου από το Ρωσικό πατριαρχείο προήλθαν από την Ουάσιγκτον, όπως και οι εντολές για την απέλαση των Ρώσων διπλωματών από την Αθήνα.

Ένας άλλος τομέας απόκλισης στις ελληνο-ρωσικές σχέσεις είναι η ενεργειακή πολιτική. Οι αποφάσεις των ελληνικών κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια υπονομεύουν τα ρωσικά ενεργειακά συμφέροντα και υποσκάπτουν την δεσπόζουσα θέση της Ρωσίας στην αγορά φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ευρώπη. Παρ’ όλο που η Ρωσία επανειλημμένα προσπάθησε για διασύνδεση των αγωγών της φυσικού αερίου και πετρελαίου με την Ελλάδα ως ενδιάμεσο σταθμό προς της Ευρώπη, οι ελληνικές κυβερνήσεις, πολλές φορές με γελοίες δικαιολογίες αλλά πάντα υποστηρίζοντας αμερικανό-ισραηλινά συμφέροντα, αρνήθηκαν την συνεργασία.

Όσον αφορά τις ρωσο-κυπριακές σχέσεις, είναι προφανές ότι αυτοί που διοικούν στην Λευκωσία για λογαριασμό των ΗΠΑ και των συμμάχων τους έχουν αποφασίσει να μετατρέψουν το νησί σε αποικιοκρατική βάση πυραύλων. Η κυβέρνηση του Αναστασιάδη εκφράζει την πολιτική της με αμερικανοσιωνιστικούς όρους και δεν θέλει να μείνει στην Κύπρο «ούτε κουνούπι ρωσικό». Και αυτό αφορά και τα ρωσικά όπλα και τις ρωσικές επιχειρήσεις και τους καταθέτες στο νησί, από τις οποίες εν πολλοίς ζει, μετά την επίθεση που δέχτηκαν οι κυπριακές τράπεζες το 2013 από το ΔΝΤ και την ΕΕ. Οι Ρώσοι αναγκάζονται να φύγουν ολοταχώς από την Κύπρο, αφήνοντας το νησί στο έλεος των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Η Ουάσιγκτον αφήνει βέβαια να εννοηθεί ότι σε αντάλλαγμα της στρατιωτικής ανυποληψίας της Κύπρου θα φροντίσει για την υπεράσπιση του σε περίπτωση τουρκικής απειλής. Είναι όμως ηλίου φαεινότερο ότι σε αυτή την περίπτωση το μόνο που θα υπερασπιστούν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους θα είναι τα συμφέροντα των πετρελαϊκών τους εταιριών.

Δεν είναι ουδόλως πρόωρο να πούμε ότι οι πολιτικάντηδες Ελλάδας και Κύπρου μετατρέπουν τις δυο χώρες σε αντιπάλους της Ρωσίας. Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και Κύπρου είναι πρακτικά αγκυροβολημένες στην αυτοαποκαλούμενη Δύση και άγονται και φέρονται από σιωνιστικά γεωπολιτικά συμφέροντα. Ελλάδα και Κύπρος πάνε από το κακό στο χειρότερο, θυμίζουμε ότι οι μεγαλύτερες καταστροφές του Ελληνισμού έχουν συμβεί όταν η πολιτική μας ήταν ευθυγραμμισμένη απολύτως με τους ξένους «προστάτες» μας. Αυτό δεν είναι μια πολιτική θεωρία ή πλαίσιο πολιτικής αναφοράς, είναι αναμφισβήτητο στατιστικό συμπέρασμα που επιβεβαιώνεται στο 100% των περιπτώσεων.

Γ. ΛΙΝΑΡΔΗΣ