Γιατί νοσταλγούν την 21η Απριλίου;

Αυτό το σαββατοκύριακο θα κυριαρχήσουν στα ΜΜΕ τα επετειακά αφιερώματα για την ανατροπή του πολιτεύματος από το Στρατιωτικό Καθεστώς της 21ης Απριλίου. Όπως κάθε χρόνο θα διαβάσουμε για την κατάλυση της δημοκρατίας, τις «ηρωικές πράξεις αντίστασης» της αριστεράς και τον «καταπιεσμένο» λαό.
Εκείνο που δεν θα διαβάσουμε ΠΟΥΘΕΝΑ είναι ότι υπάρχει ακόμα και σήμερα ένα σεβαστό ποσοστό του ελληνικού λαού που ΑΝΑΠΟΛΕΙ το «καταραμένο» Καθεστώς της 21ης Απριλίου. Ποιοι είναι όμως αυτοί;Είναι συμπατριώτες μας που είτε έζησαν τα πραγματικά γεγονότα εκείνης της περιόδου, είτε νεότεροι που είναι αηδιασμένοι από το πολιτικό κατεστημένο της Μεταπολίτευσης και ονειρεύονται μια άλλη Ελλάδα που υπήρχε την περίοδο 1967-1973 αλλά δεν την έζησαν ποτέ.
Θα μπορούσαμε να δημοσιεύσουμε και φέτος ανάλογα αφιερώματα για τα έργα και τις ημέρες της 21ης Απριλίου, με όλα τα θετικά σημεία και όλες της αδυναμίες της. Έχουμε τονίσει και στο παρελθόν, ότι η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ δεν είναι απολογητής κανενός αλλά ούτε και η «πολιτική συνέχεια» εκείνης της περιόδου.
Οι πρωταγωνιστές της 21ης Απριλίου ήσαν Στρατιωτικοί και εμείς είμαστε ένα εθνικιστικό πολιτικό κίνημα.
Όμως το γεγονός παραμένει: Ένας μεγάλος αριθμός Ελλήνων ΝΟΣΤΑΛΓΕΙ την δικτατορία του Γ. Παπαδόπουλου. Γιατί άραγε; Μήπως γιατί οι Έλληνες ακόμα πιστεύουν στο τρίπτυχο «ΠΑΤΡΙΣ, ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ», όπως αποτύπωσε η πρόσφατη έρευνα της διαΝέοσις; Μήπως γιατί η εθνομηδενιστική μεταπολίτευση πολέμησε (και ακόμα πολεμά) αυτές τις τρεις Αξίες του Ελληνισμού;
Το ζήτημα ασφαλώς είναι περισσότερο σύνθετο. Όμως παραμένει γεγονός ότι εκείνο που λείπει από τους Έλληνες σήμερα περισσότερο από ποτέ, είναι το αίσθημα ΕΘΝΙΚΗΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ. Γι’ αυτό νοσταλγούν την 21η Απριλίου.Ν.Κ