Υποψήφια ευρωβουλευτής του Σύριζα θέλει να διδάξει «τρανσοφοβία» στα νηπιαγωγεία!

Είδαμε χθες την συνάντηση του Γαβρόγλου με εκπροσώπους της «ΛΟΑΤΚΙ» κοινότητας κατά την οποία ο υπουργός Παιδείας ενέκρινε ανεπιφύλακτα το σύνολο των αιτημάτων και ειδικότερα την «σύσταση ομάδας εργασίας με αντικείμενο τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και τους τρόπους διαχείρισης καθημερινών ζητημάτων σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου και χαρακτηριστικών φύλου, καθώς επίσης και έμφυλων στερεοτύπων και σεξισμού που προκύπτουν στην σχολική ζωή».

Στην συνάντηση παρίστατο και μια υποψήφια Ευρωβουλευτής του Σύριζα, η οποία… «τυχαία» μία ημέρα πριν είχε δώσει συνέντευξη στην εφημερίδα των φωτομοντάζ, για να αναλύσει αυτά ακριβώς τα αιτήματα που προσυπέγραψε ο Γαβρόγλου. Ας δούμε μία και μόνο ενδεικτική ερώτηση που της τέθηκε και τι απάντησε:

«Πώς μπορεί η προσχολική εκπαίδευση να δημιουργήσει αντισώματα ικανά να προστατέψουν τα παιδιά από την έκθεσή τους σε φοβικά και ρατσιστικά στερεότυπα;

Είμαι νηπιαγωγός και αγαπώ πάρα πολύ τη δουλειά μου. Την ιδιότητα της νηπιαγωγού τη φέρω με μεγάλη υπερηφάνεια γιατί ξέρω αυτό που διαφεύγει σε πολλούς: τις συνειδήσεις τις χτίζεις όταν τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις δεν έχουν ακόμα εδραιωθεί με απόλυτο τρόπο. Σε αυτές τις μικρές ηλικίες των τεσσάρων, πέντε ή έξι χρόνων, το παιδί θα αναπτύξει ολόπλευρα την προσωπικότητά του. Μετά, είναι σχετικά δύσκολο να παρέμβεις. Θεωρώ λοιπόν, με βάση αυτή την οπτική, σπουδαιότερη την επιρροή των νηπιαγωγών στη διαμόρφωση των επόμενων γενιών από εκείνην, ας πούμε, των καθηγητών πανεπιστημίου, αν και το κοινωνικό στάτους μας είναι αντιστρόφως ανάλογο.

Στο νηπιαγωγείο τα παιδιά μαθαίνουν την έννοια της πολιτειότητας, της δημοκρατίας, πώς να έχουν ενσυναίσθηση, πώς να μην είναι ρατσιστές ή σεξιστές, πώς να δέχονται την ετερότητα σαν πλούτο και όχι σαν πρόβλημα. Σε σχέση με την ομοφοβία και την τρανσφοβία, δεν μπορούμε να κάνουμε όση δουλειά θα θέλαμε καθώς το φάντασμα των γονιών πλανιέται πάντα στην τάξη και δεν είναι καθορισμένο με σαφήνεια σε επίπεδο κεντρικής εκπαιδευτικής πολιτικής, με μια επίσημη εγκύκλιο, τι νομιμοποιούμαστε να κάνουμε και να πούμε και τι όχι.

Από την άλλη πλευρά, πολλές και πολλοί το παραβλέπουμε αυτό, αφού σαφέστατα δεν μας πληρώνει το ελληνικό Δημόσιο για να λέμε ψέματα στα παιδιά ή να τους κρύβουμε με τη σιωπή μας την αλήθεια. Ας πούμε, ένα ζευγάρι ανδρών που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης νοείται ως οικογένεια από τον νόμο. Δεν θα ήταν ψέμα να πω στα νήπια ότι δεν υπάρχει οικογένεια όπου το ζευγάρι αποτελείται από δύο άτομα του ίδιου φύλου;»

Θέλουν, λοιπόν, σε αντίθεση με την θέληση των γονέων, να ενσταλάξουν στα παιδιά το δηλητήριο των αντικοινωνικών τους ιδεοληψιών. Τους δημιουργεί, μάλιστα, πρόβλημα το «φάντασμα των γονιών» σε αυτή την κατεύθυνση και επιθυμούν και νομική κατοχύρωση για να μπορούν να αντιπαρέρχονται τις πιέσεις των γονιών για αυτά τα αίσχη που θέλουν να διδάξουν.

Εμείς απλώς θα πούμε: ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ! ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ!