Πρόκειται για την αδίστακτη ολιγαρχία του ασύστολου κέρδους, η οποία μέσα από ένα απέραντο δάσος δεξαμενών της κυκλοφορίας του χρήματος, τραπεζών, επενδυτικών επιχειρήσεων και εξωχώριων εταιρειών, επιδιώκει τον ολοκληρωτικό έλεγχο της κοινωνίας και της οικονομίας. Για να μπορεί να διαθέτει την πλήρη πολιτική εξουσία και τον απόλυτο προσωπικό έλεγχο στις ζωές μας, έχει ως πρότυπο-πρόταση την «παγκόσμια διακυβέρνηση». Θυμάστε τι είχε πει ο Γιωργάκης Παπανδρέου σε μια ομιλία του στο εξωτερικό, κατά την διάρκεια της θητείας του ως πρωθυπουργός της Ελλάδος; «Χρειαζόμαστε μια παγκόσμια διακυβέρνηση και άμεσα!».
Τα πιο πρόσφατα σκαλοπάτια του υπογείου προς τους θαλάμους βασανιστηρίων της Πατρίδας και του Λαού τα διανύουμε υπό την αιγίδα της «Πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνησης. Η «ανανεωτική Αριστερά», από την μια μεριά κυριαρχούσε στον πολιτικό-πολιτιστικό τρόπο σκέψης της μεταπολιτευτικής Ελλάδας, από την άλλη όμως μέχρι και το 2012 έπαιζε στα εκλογικά δρώμενα ρόλο περιθωριακό στην εξουσιαστική κυριαρχία των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με συμπληρωματικό χαρακτήρα όποτε χρειάστηκε (όπως π.χ. στην συγκυβέρνηση 1989).
Σήμερα, η «Πρώτη φορά Αριστερά» κυβέρνηση (αυτόνομη και… απαλλαγμένη πλέον από τους «χρήσιμους ηλίθιους» των ΑΝΕΛ) δεν εφαρμόζει απλώς μηχανικά όλα όσα επιθυμούν οι διεθνείς τοκογλύφοι της ΕΕ και η πρεσβεία των ΗΠΑ. Ως συνειδητά οργανική δύναμη της παγκοσμιοποιητικής μηχανής, θέτει ως πρώτιστο χρέος της «τον αγώνα ενάντια στον φασισμό, τον ρατσισμό και την ακροδεξιά», για να προωθήσει, επί της ουσίας, τον χειρότερο ολοκληρωτισμό, κρύβοντας το πραγματικό αντεθνικό και αντιλαϊκό αποδομητικό πρόσωπό της κάτω από την «αντιφασιστική μάσκα. Κρύβεται έτσι η ευρύτερη αλήθεια, πως η παγκοσμιοποίηση συμπεριλαμβάνει ως «ενιαίο κόμμα» ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ μαζί. Αυτό συμβαίνει σήμερα και θα συνεχιστεί αύριο, με την όποια εναλλαγή.
Συνολικά, όμως, ολόκληρο το εγχώριο πολιτικό σύστημα, οδηγεί την Χώρα στον οικονομικό στραγγαλισμό και την εκποίηση, η οποία φτάνει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να χάνονται όλα τα κυριαρχικά δικαιώματά της. Συνολικά- συλλογικά υπεύθυνος ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος του «Συνταγματικού τόξου» συμφωνεί και συμβάλλει στην μετατροπή της Χώρας σε χώρο και του Ομοιογενούς Λαού της σε ετερογενή πληθυσμό, σε ζώνη επίδειξης και επικυριαρχίας ξένων δυνάμεων. Η πραγματικότητα είναι θλιβερή, όσο και δυσοίωνη. Η ανάγκη επιβίωσης του συστήματος έρχεται σε πλήρη εναντίωση με τα πραγματικά Εθνικά και Λαϊκά συμφέροντα. Περιλαμβάνει την διάλυση της κοινωνίας, την διαστρέβλωση - υποβάθμιση κάθε θεσμικής λειτουργίας, το κουρέλιασμα της κρατικής πρόνοιας, από την πολιτική προστασία, την παιδεία, την υγεία, μέχρι την άμυνα, την δημόσια ασφάλεια, την οικονομία.
Δικαιολογημένα, λοιπόν, οι περισσότεροι Έλληνες νιώθουν αηδία, αγανάκτηση και οργή για τα ασύστολα ψέματα και τα ατελείωτα σκάνδαλα, που χαρακτηρίζουν το πολιτικό προσωπικό του «Συνταγματικού τόξου». Αυτή η εχθρότητα του Λαού δεν εκφράζεται μέσα από τα ΜΜΕ, αν και όλες οι δημοσκοπικές εταιρείες αναγκάζονται να κάνουν λόγο γι’ αυτήν. Από τις δημοσκοπήσεις είναι που συνεπάγεται ότι πάνω από το 60% δεν βλέπει να πηγαίνει τίποτα προς το καλύτερο, 67% είναι αρνητικό προς την κυβέρνηση και 61% προς την αντιπολίτευση, με τον «κανέναν» (και μάλιστα ως αυθόρμητη απάντηση) να είναι, με 34%, σταθερά μπροστά από τον Μητσοτάκη (28%) και τον Τσίπρα (23%) στην ερώτηση «ποιον θεωρείτε καταλληλότερο για πρωθυπουργό;».
Κι εμείς, οι Έλληνες Εθνικιστές της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, ποια στάση κρατούμε έναντι αυτής της κατάστασης; Ξεκινάμε από αυτό που οφείλουμε να κάνουμε, ως Καθήκον μας, να «κρεμαστούμε» από το Όραμά μας. Ένα όραμα το οποίο, πρώτα απ’ όλα δίνει νόημα στην ζωή μας, ενισχύει την Αυτοπεποίθησή μας, ατσαλώνει την Αξιοπρέπειά μας, ενδυναμώνει την Αγωνιστικότητά μας και ενισχύει την Συλλογικότητά μας. Μας λένε «φασίστες» και «ρατσιστές», επειδή απορρίπτουμε την παγκοσμιοποίηση και τον εθνομηδενισμό, επιμένοντας στην έννοια του Έθνους και της ευσυνείδητης κρατικής υπόστασής του ως θεμελίων προόδου.
Γι’ αυτό και ως ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ λειτουργούμε ως ένα εργαστήρι παραγωγής πολιτικών και κοινωνικών Αξιών, ως δεξαμενή πολιτιστικής σκέψης, ως κέντρο προτεινόμενων λύσεων στα αναρίθμητα προβλήματα που μαστίζουν την Πατρίδα και τον Λαό. Ενεργοποιώντας την πρόσφατη και την μακρινή μνήμη και συνθέτοντάς τες σε συμπερασματικά έργα, δημιουργούμε μια πολιτική που εκφράζει τα βαθύτερα «θέλω» του Έθνους μας. Άρνηση, Αντίσταση, Αντεπίθεση με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ απέναντι στον εχθρό, ο οποίος με τους ελληνόφωνους υπηρέτες του θέλει να διαλύσει πλήρως την Χώρα. Συνεχή αγωνιστική διάθεση και πράξη πριν και (πολύ περισσότερο) μετά τις 26 Μαΐου 2019.
ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου