Στα γραφεία της Τ.Ο. Πειραιώς: «Χρυσή Αυγή - Ένας δια βίου Αγών»

Την Παρασκευή 4 Οκτωβρίου πλήθος συναγωνιστών και υποστηρικτών από κάθε γειτονιά του Πειραιά συνέρρευσαν στα γραφεία της Τοπικής Οργανώσεως, καθώς πραγματοποιήθηκε ομιλία από τοn συναγωνιστή και μέλος του Μετώπου Νεολαίας του Κινήματος, Π.Λ. με θέμα: «Χρυσή Αυγή - Ένας δια βίου Αγών».

Ξεκινώντας την ομιλία του, ο συναγωνιστής αναφέρθηκε διεξοδικώς στον Αγώνα που επιτελεί το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα υπό τον Αρχηγό του, από την αυγή κιόλας της ιστορίας του. Έναν Αγώνα με πλείστες δυσκολίες, εμπόδια, αλλά καμία ιδεολογική ή προγραμματική υποχώρηση. Έκανε λόγο για την είσοδο, την παρουσία και έξοδο του Κινήματος από το Κοινοβούλιο, χάριν σε μεγάλο βαθμό των μεθοδεύσεων εξωτερικών και εσωτερικών εχθρών και προδοτών. Ακόμη, τόνισε πως οι νίκες και οι ήττες του Κινήματος μονάχα το έναυσμα για ανανεωμένους και πιο σκληρούς Αγώνες θα μπορούσε να είναι.

Αφήνοντας κατά μέρος τις όποιες πολυσυζητημένες αναφορές σε ζητήματα επικαιρότητας, ο συναγωνιστής εισήλθε στο μείζον ζήτημα της ομιλίας. Ανέλυσε με ιδιαιτέρως γλαφυρό τρόπο την σημασία του τίτλου του «Χρυσαυγίτη», καθώς και τις προϋποθέσεις εκείνες που καλείται να πληροί καθημερινώς, ώστε να τον διατηρεί κανείς. Επιπροσθέτως, υπογράμμισε την σημασία του βαρέως φορτίου που ένας Χρυσαυγίτης φέρει με τιμή, που δεν είναι άλλο από το μακρύ και δύσβατο Αγώνα προς τη Νίκη.

Στη συνέχεια, προχώρησε στην εξήγηση του όρου «Αγών», όπως καλείται να τον αντιλαμβάνεται ένας γνήσιος ακόλουθος της Εθνικής και Κοινωνικής Ιδέας της Χρυσής Αυγής. Ενώ σημείωσε, πως η ζωή αποτελεί για τοv Χρυσαυγίτη μια θυσία στο βωμό του Αγώνα. Κάλεσε άπαντες του υποστηρικτές της Χρυσής Αυγής να πλαισιώσουν τις κατά τόπους οργανώσεις του Κινήματος και να αναζητήσουν οι ίδιοι να συμμετάσχουν στον όμορφο και βαρυσήμαντο, για τη σωτηρία του Έθνους, Αγώνα της Χρυσής Αυγής.

Τέλος, όρισε πως ο Αγώνας που διεξάγει η Χρυσή Αυγή δεν δύναται να διακοπεί, μιας και η κατάληξή του έχει ήδη προγραφτεί από το αίμα δύο νέων Ηρώων, του Γιώργου Φουντούλη και του Μανώλη Καπελώνη. Με το πέρας της ομιλίας, άπαντες σε στάση προσοχής έψαλλαν τον Εθνικό ύμνο και τον ύμνο του Κινήματος.