“Θέλω να γράψω...”

Θέλω να γράψω για την υπόδουλη Πατρίδα μας και το κατάντημά Της. Θέλω να γράψω για τη σατανική δράση των προαιώνιων εχθρών σε βάρος Της. Θέλω να γράψω για τον προετοιμασθέντα επικείμενο θάνατό Της. Θέλω να γράψω για τους τρισάθλιους προδότες Της. Θέλω να γράψω για τους κοινοβουλευτικούς δικτάτορες, που κατάλυσαν το Σύνταγμα και αλλοίωσαν το πολίτευμά Της. Θέλω να γράψω για τον ζώντα σε κατάσταση παραλυτικής ηδονής λαό Της. Θέλω να γράψω για τα κομμουνιστικά ανθρώπινα υποπροϊόντα που επιδιώκουν, εδώ και 100 χρόνια, με κάθε μέσο και με κάθε τρόπο τον αφανισμό Της. Θέλω να γράψω για τους στυγνούς εγκληματίες και μπαμπέσηδες «συμμάχους» Της. Θέλω να γράψω για την προετοιμασμένη εισβολή και εγκατάσταση της αφροασιάτικης αραπιάς και της βαλκανικής βρωμιάς στα Χώματά Της. Θέλω να γράψω για τη Β. Ήπειρο, τη Μακεδονία μας, τη Θράκη μας, το Αιγαίο μας, την Κύπρο μας και τα αλύτρωτα παιδιά Της.

Όμως διώχνω γρήγορα αυτή τη σκέψη…

Τι παραπάνω να γράψω εγώ, γι’ αυτά τα χιλιογραμμένα και χιλιοειπωμένα από μας τους Εθνικιστές;

Μήπως η επανάληψη θα έφερνε κάποιο αποτρεπτικό του επικείμενου ολέθρου αποτέλεσμα; ΟΧΙ!

Οι λόγοι μας, φλογεροί και βγαλμένοι μέσα από την Ελληνική Ψυχή μας, την Ιστορία μας, τη λογική, τα γεγονότα και την Αλήθεια, έφεραν κάποιο αποτρεπτικό αποτέλεσμα; ΟΧΙ!

Η διαδρομή μας, ως μόνη Εθνική αντιπολίτευση που χαρακτηρίστηκε από τον σκληρό κοινοβουλευτικό έλεγχο, που ασκούσαμε, με μοναδικό γνώμονα το Εθνικό συμφέρον, σφυροκοπώντας κάθε αντιλαϊκό, αντικοινωνικό και αντεθνικό νομοσχέδιο ή κυβερνητική απόφαση, έφερε κάποιο αποτρεπτικό αποτέλεσμα; ΟΧΙ!

Μετά την παραπομπή μας σε δίκη, με την κατασκευασμένη, ανήθικη και παράνομη κατηγορία περί εγκληματικής οργάνωσης, λειτούργησε το κοινό περί δικαίου αίσθημα και οι γνήσιοι Έλληνες Πατριώτες απέρριψαν την κατηγορία, με ετυμηγορία που εκφράστηκε σε τέσσερες (4) εκλογικές αναμετρήσεις που ακολούθησαν ( Μάιος 2014 – Ιανουάριος 2015 – Σεπτέμβριος 2015- Μάιος 2019) και με την αύξηση του ποσοστού μας(9,2) τον Ιανουάριο 2019. Αυτή η ετυμηγορία έφερε κάποιο αποτρεπτικό αποτέλεσμα στην εξακολούθηση των εις βάρος ας ανηθίκων πολιτικών διώξεων; ΟΧΙ!

Αντίθετα! Επιστράτευσαν δημοσιογραφικά ρεμάλια, δημοσκοπικές εταίρες, τους ψεύτες και απατεώνες της Ν.Δ. και κάποια έτοιμα πουλημένα αναχώματα, με αποτέλεσμα, να μας βγάλουν από τη βουλή, με το εκλογικό πραξικόπημα της 9ης Ιουλίου 2019.

Τέλος πάντων, θες με τον ένα τρόπο, θες με τον άλλο, η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ έπρεπε να φύγει από τη μέση και «να εξαλειφτεί στην Ελλάδα κάθε ίχνος της», όπως δήλωσε «κομψά» και ο… αδελφός και αφέντης μας R. Lauder, το δουλικό του Μητσοτάκη, την επαύριο των εκλογών της 7ης Ιουλίου.

Το ένα χτύπημα μετά το άλλο…

Και σαν να μην έφταναν όλ’ αυτά, δεχτήκαμε και πισώπλατες μαχαιριές, εκ των έσω: Άλλοι φοβήθηκαν, άλλοι ανεξαρτητοποιήθηκαν, προς χάριν της τσέπης τους και έγιναν γυρολόγοι διακονιαραίοι, άλλοι αποστάτησαν και ίδρυσαν αποκόμματα, αλλά μέχρι τελευταίας στιγμής καλού – κακού – ήσαν υποψήφιοι και άλλοι έφυγαν, γιατί τους άρεσε πολύ … η Ευρώπη.

Θα ήθελα, τέλος, να γράψω και για τα λάθη, όσων από μας παρέμειναν ακλόνητοι στην έπαλξη της ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗΣ. Λάθη, είτε από κακούς υπολογισμούς, είτε από παραλήψεις, είτε από συγγνωστή ή ασύγγνωστη ανεπάρκεια, είτε από ένδειξη εμπιστοσύνης σε κάποιους, που αποδείχτηκαν ανάξιοι και αγνώμονες, είτε … είτε… είτε… ΌΧΙ!

Δεν χρειάζεται να γράψω γι’ αυτά. Το «μάθημα» το πήραμε και το πληρώσαμε με πανάκριβο αντίτιμο!

Όμως τώρα γνωρίζουμε ΤΙ πρέπει ν’ αποφεύγουμε και ΤΙ πρέπει να κάνουμε, εισφέροντας με κάθε τρόπο και μέσο (άρθρο 120 παρ. 4 του Συντ/τος) στην αντιμετώπιση των δημίων της Φυλής μας.

Είναι γνωστοί και αυτοί και τα έργα τους.

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ πρέπει να ζήσει και θα ζήσει, για να νικήσει!!!

Μιχάλης Αρβανίτης