Η 25η Μαρτίου είναι μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη ημέρα, κατά την οποία το Έθνος μας έχει διπλή γιορτή.
Για την Ορθοδοξία είναι μέρα χαράς και αγαλλίασης αφού γιορτάζει τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Είναι η πρώτη Δεσποτική αλλά ταυτόχρονα και Θεομητορική γιορτή. Ευαγγελία είναι το χαρμόσυνο μήνυμα της θείας ενσάρκωσης που δόθηκε από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ στην Θεοτόκο. Η άσπιλη σύλληψη του Χριστού, σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας, ήταν απαραίτητη, διότι σε αντίθετη περίπτωση ο Χριστός θα έπαιρνε την τραυματισμένη από την αμαρτία ανθρώπινη φύση και θα κληρονομούσε το προπατορικό αμάρτημα. Κατά συνέπεια θα είχε ο Ίδιος ανάγκη σωτηρίας και δεν θα μπορούσε να σώσει τον κόσμο. Με την υπερφυσική Του σύλληψη η ανθρώπινη φύση αναδημιουργείται.
Αυτή την ευλογημένη ημέρα διάλεξαν οι ένδοξοι πρόγονοί μας, όχι τυχαία, για να εορτάζουν την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως. Αυτή η ημέρα στάθηκε η αφετηρία της Εθνικής μας παλιγγενεσίας και ο ευαγγελισμός του Έθνους μας. Ταυτόχρονα με την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους, διακηρύττεται και η σωτηρία του γένους των Ελλήνων. Οι Έλληνες πολεμιστές δίνουν τον όρκο «Ελευθερία ή θάνατος»! Η Παναγία μας τίθεται προστάτιδα της εθνεγερσίας και η Εκκλησία συμμετέχει σ’ αυτήν με κάθε δυνατό τρόπο.
Χιλιάδες Έλληνες έχυσαν το αίμα τους, μέχρι να φύγει το βαθύ και ζοφερό σκοτάδι της δουλείας και να ανατείλει η χρυσή αυγή της Ελευθερίας του Γένους μας. Οι πρόγονοί μας πολέμησαν με συνέπεια και γενναιότητα, χωρίς συμβιβασμό: «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή», και κατόρθωσαν έξω από κάθε λογική, το ακατόρθωτο. Ένας μικρός αριθμητικά λαός, στο πνεύμα όμως τεράστιος, νίκησε τις υπεράριθμες βάρβαρες ορδές του εχθρού.
Σήμερα, που η Ελλάδα μας περνάει δύσκολες στιγμές βιώνοντας μια άλλου τύπου κατοχή, πολιτικής και οικονομικής φύσεως, από ξένες δυνάμεις, ας θυμηθούμε τους αγωνιστές του ’21 και ας αντλήσουμε δύναμη από το παρελθόν μας, για να κρατήσουμε το Έθνος μας ζωντανό. Εκείνοι πολέμησαν ”για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία”. Κι εμείς, στηριζόμενοι στις ρίζες μας και στα διδάγματα του παρελθόντος, με την βοήθεια του Θεού, ας αγωνιστούμε για να σπάσουμε τα σύγχρονα δεσμά μας, γιατί «πατρός τε και μητρός και των άλλων προγόνων απάντων, τιμιώτερον εστίν η πατρίς».
ΙΟΥΣΤΙΝΗ Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου