Ο “αντιρατσιστής” Λώλης απειλεί με μηνύσεις τους αστυνομικούς που διαφωνούν με την συμπεριφορά του

Ο… «σελέμπριτι» της ΕΛΑΣ, με την ανοικτή τοποθέτησή του ότι είναι ομοφυλόφιλος και με τις κατά καιρούς προκλητικές δηλώσεις και αναρτήσεις του απέναντι στα Ιερά και τα Όσια του Έθνους και της Θρησκείας μας, υπαστυνόμος Μιχάλης Λώλης, έδωσε τηλεοπτική συνέντευξη, η οποία μεταδόθηκε τις μεταμεσονύκτιες ώρες. Πριν ασχοληθούμε με ορισμένα από τα όσα υποστήριξε, κάποιες εύλογες απορίες. Υπάρχει διοίκηση στην Αστυνομία; Αν ναι, για ποιον λόγο και με ποια ιδιότητα έδωσε άδεια σ’ αυτόν τον προκλητικό τύπο να παίζει με τα νεύρα μας στους τηλεοπτικούς δέκτες;

Εκτός κι αν πήρε «άδεια από την Σημαία»(…), οπότε το πράγμα γίνεται πλέον μείγμα απείθειας, αυθάδειας και κωμικοτραγικών καταστάσεων. Είναι ολοφάνερο ότι χρησιμοποιεί την θεσμική θέση την οποία κατέχει, προκειμένου να διαφημίσει τις επιλογές της (πολύ) προσωπικής ζωής του. Και βεβαίως, να έρθει σε κόντρα με όσους δεν αποδέχονται την δημόσια επίδειξη των επιλογών αυτών, χρησιμοποιώντας και πάλι την δύναμη που του παρέχει το θεσμικό του αξίωμα στην ΕΛ.ΑΣ. Επίσης, θα πρέπει να πούμε ότι η στάση της δημοσιογράφου που παρουσίασε την εκπομπή, δεν παρέπεμπε σε συνέντευξη, με «σκληρές» ερωτήσεις που θα μπορούσαν άνετα να «στριμώξουν» τον θρασύτατο αυτόν τύπο, αλλά με «αγιογραφία».

Ας πάμε, λοιπόν, στην συνέντευξη και σε ένα μέρος τουλάχιστον απ’ αυτά που είπε. Αναφερόμενος στην περιβόητη φωτογραφία με την καλοκαιρινή περιβολή και τις… περιπτύξεις με τον «σύντροφό» του, με φόντο μια Ελληνική Σημαία, είπε ότι ήταν «μια εκδήλωση αγάπης» και ότι «η Σημαία είναι σύμβολο ελευθερίας»! Είναι εμφανές ότι ο Λώλης έχει μπερδέψει την αγάπη με την χυδαιότητα, την ελευθερία με την ασυδοσία και μάλλον αγνοεί το τι θα πει προσβολή της δημοσίας αιδούς. Μάλιστα, με ένα κράμα εξουσιασμού και αγένειας, αποκάλεσε ως «αμόρφωτο» και «απαράδεκτο συνδικαλιστή» τον εκπρόσωπο εκείνο των αστυνομικών που χαρακτήρισαν ως απαράδεκτη την πράξη του. Τα «ναρκισσιστικά» χαρακτηριστικά του Λώλη δεν ήταν δυνατόν να κρυφτούν, καθώς φράσεις όπως «κανείς δεν είναι περισσότερο Έλληνας από μένα», «είμαι παράδειγμα αποδοχής», «βλέπουν σε μένα για πρότυπο ανθρώπου που αποδέχθηκε την ομοφυλοφιλία του», συνηγορούν σε κάτι τέτοιο.

Και βεβαίως, δείχνοντας το πώς μπορεί να χρησιμοποιήσει ως… «μπαμπούλα» την θεσμική του θέση, αλλά και την προφανή συνοδοιπορία του με όλο τον εσμό των κάθε λογής «δικαιωματάκηδων», φρόντισε να… προειδοποιήσει εκείνους τους συναδέλφους του που διαμαρτύρονται για την προκλητική του στάση, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν φοβούνται μη τους καλέσω σε απολογία ή τους μηνύσω;». Κι όλα αυτά, εννοείται, με την αβάντα ουσιαστικά της δημοσιογράφου, η οποία μετά «το» Jason-Αντιγόνη κάλεσε ένα ακόμη μέλος της «ΛΟΑΤΚΙ» κοινότητας για προπαγάνδιση των απόψεών τους.

Από την ροή του λόγου του, πάντως είναι εμφανές ότι ο εθνομηδενισμός «τρέχει από τα μπατζάκια του». Οι συνεχείς αναφορές του στον «εθνικισμό», τον «ρατσισμό» και τον «σεξισμό» (των Ελλήνων φυσικά και μόνο) αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Ενώ, όταν αυτός δημοσιεύει μια φωτογραφία από το Μοναστηράκι γεμάτη αλλοδαπούς και γράφει «Μια πλατεία χωρίς Έλληνες. Είναι πάντα μια υπέροχη πλατεία…», προφανώς είναι… «αντιρατσιστική».

Επαναλαμβάνουμε, λοιπόν, ότι ο Λώλης χρησιμοποιεί την θεσμική του θέση και κυρίως την τοποθέτησή του στο τμήμα αντιμετώπισης ρατσιστικής βίας (κάτι που ο ίδιος ζήτησε, όπως παραδέχτηκε) για να δείχνει την «πυγμή» της παράνοιας της «πολιτικής ορθότητας» σε ό,τι δεν της είναι αρεστό. Θα κλείσουμε, επανερχόμενοι στο αρχικό μας ερώτημα-απορία: Η ΕΛ.ΑΣ. επιτρέπει στον προκλητικό αυτό τύπο να συμπεριφέρεται σαν κινηματογραφικός αστέρας; Του παρέχει άδεια για να βγάζει τηλεοπτικά την εθνοφοβία του; Αν ναι, «συγχαρητήρια». Αν όχι, πάλι «συγχαρητήρια», καθώς φαίνεται ότι η ασυδοσία καλπάζει πλήρως.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ

Υ.Γ.(1) Όσο για την δήλωσή του «Αν είναι να αυτοκτονήσουν οι γονείς μου επειδή είμαι ομοφυλόφιλος, τότε καλό παράδεισο», αναρωτιόμαστε, είναι κι αυτή «μια εκδήλωση αγάπης»; Ωραίο… σεβασμό έχει προς του γονείς του.

Υ.Γ.(2) Ο Θύμιος Λώλης, ο θρυλικός «καπετάνιος του Βούρκου», ο φόβος και ο τρόμος των αλβανών στον Αυτονομιακό Αγώνα του 1914, ο εμψυχωτής των συγχωριανών του ενάντια στους αλβανούς αγάδες και μπέηδες του μεσοπολέμου, ο μισητός εχθρός των αλβανών κομμουνιστών του Χότζα και των ελληνόφωνων συνεργατών τους ήταν ένας Μεγάλος Ήρωας της Βορείου Ηπείρου. Δεν ξέρουμε εάν ο ομοφυλόφιλος αστυνομικός Λώλης (με καταγωγή από τα Ιωάννινα) έχει κάποια μακρινή συγγένεια ή όχι με τον ατρόμητο Βορειοηπειρώτη οπλαρχηγό, αλλά ο καθένας μπορεί να συγκρίνει την ζωή και την δράση των δύο αυτών προσώπων με το ίδιο επίθετο.