Της χυτής σου της φωτιάς το θάμα,
Και στο κάστρο σου σπρωγμέν’ η Ανατολή
Λυσσομάναε με τη Δύση αντάμα.
Και κρατούσες των αρμάτων την πλημμύρα,
Κι ορθός κι άσειστος της δύναμής σου ο κάβος,
Λυγισμένοι ομπρός σου
Να κι ο Τούρκος, να κι ο Φράγκος, να κι ο Σλάβος.
Στη χυτή σου τη φωτιά, ω! τι μοίρα!
Καιρούς κ’ αιώνες έκαιες τον οχτρό σου.
Στη χυτή σου τη φωτιά, ω! τι μοίρα!
Μόνη σου θα πέσης να καής,
Τρισαπελπισμένη της ζωής.
Και χορό τριγύρω σου θα στήσουν
Με βιολιά και με ζουρνάδες
Γύφτοι, οβραίοι, αράπηδες, πασάδες».
ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ – Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου